Hoe was ik als kind? Ik was niet echt een meisje-meisje. Ik heb nooit met poppen gespeeld, klom liever met de buurjongens in de bomen en speelde met auto’s. Toch paste ik als klein meisje graag op mijn kleine nichtjes en neefjes. Al toen ik 10 jaar oud was, wist ik het zeker: later als ik groot ben ga ik met kinderen werken.

De opleiding Pedagogiek in stad Kosice in Slowakije was dan ook een logische volgende stap. Alleen werd ik niet toegelaten … ik kon namelijk niet zingen, niet tekenen en geen instrument bespelen. De teleurstelling was enorm groot. Ik moest een andere opleiding kiezen, maar ik had werkelijk geen idee wat. Mijn vader werkte toen in de juweliersbranche en had voor mij geregeld dat ik de opleiding tot juwelierverkoopster kon doen. Niet helemaal mijn ding, maar ja, ik moest toch iets. Toen ik klaar was met de opleiding, brak bij ons de revolutie uit en werden veel winkels geprivatiseerd. Zo kon ik als leidinggevende aan de slag bij een Turkse juwelier, waar ik meer verdiende dan mijn moeder met haar werk. Hoewel ik het naar mijn zin had, wist ik diep van binnen dat dit niet mijn plek was. En dus bleef ik verder zoeken.

Toen ik 20 jaar was, ging ik aan de slag bij een MLM (multi level marketing) cosmetica bedrijf. Hier volgde ik op een dag een seminar (achteraf weet ik nu dat het over de Wet van Aantrekkingskracht ging) waarin werd verteld dat je alles kon bereiken als je het maar gelooft en voor je ziet. Ik ben mijn droomleven gaan visualiseren. Als eerste heb ik een auto Opel Corsa op mijn moodboard geplakt. Ik zag mezelf er al helemaal in rijden. En weet je wat mijn eerste auto was? Juist ja! Een zwarte Opel Corsa. Ik was zo ongelooflijk trots! Ik ging veel meer visualiseren … en zag het werken met kinderen voor me. Zodoende ben ik 3 jaar later mijn droom achterna gegaan door au pair te worden bij een Nederlands gezin. Ik verdiende 1 gulden (!) per uur! Maar het maakte niks uit, want ik werkte met kinderen en dat was voor mij het allerleukste en allerbelangrijkste.

Na een tijdje ontmoette ik een jongen en we kregen een relatie. We gingen samenwonen, ik stopte als au-pair en ging bij McDonald’s werken. Daar ben ik 10 jaar lang blijven hangen. Toen mijn zoon Riccardo in 2007 geboren werd, werd mijn passie voor het werken met kinderen weer aangewakkerd. Toen hij 10 maanden was, ben ik de SPW-opleiding gaan volgen. Mijn droom begon langzaam uit te komen. Ik liep stage bij een kinderopvang op een boerderij vlakbij Sneek waar ik 13 jaar gewerkt heb. Uiteindelijk is mijn droom dus echt uitgekomen! Ik geloof er heilig in dat dromen werkelijkheid kunnen worden. Als je iets heel graag wilt, gaat het je lukken dat te bereiken. En weet je nog dat mijn zoon dankzij baby-en kindgebaren eindelijk met mij kon communiceren? Dat was voor mij de reden om in 2010 met mijn eigen bedrijf genaamd Zeg het met je handjes te starten.